🔌 Wtyczki

Parcel ma nieco inne podejście od wielu innych narzędzi, ponieważ wiele popularnych formatów jest od razu wspieranych bez potrzeby instalacji i konfiguracji dodatkowych wtyczek. Istnieją jednak przypadki, w których niestandardowe rozszerzenie funkcjonalności Parcel może być konieczne. Na takie okazje w Parcel przygotowane zostało wsparcie dla wtyczek. Zainstalowane wtyczki są automatycznie wykrywane i wczytywane na podstawie zależności w package.json.

Dodając wsparcie dla nowego typu pliku do Parcel, powinno się najpierw rozważyć jak bardzo popularny jest to format i jak bardzo ustandardyzowana jest jego implementacja. Jeśli jest to format dostatecznie popularny i ustandaryzowany, wsparcie dla niego powinno zostać zapewne dodane do jądra Parcel, zamiast do wtyczki którą użytkownicy musieliby instalować. Jeśli masz wątpliwości, GitHub jest dobrym miejscem do dyskusji.

API Wtyczek

Wtyczki Parcel są wyjątkowo proste. To zwyczajne moduły, które eksportują pojedynczą funkcję, która wywoływana jest przez Parcel automatycznie podczas inicjalizacji. Funkcja otrzymuje na wejściu obiekt Bundler i może skonfigurować wtyczkę, np. rejestrując typy zasobów i programy pakujące.

module.exports = function(bundler) {
  bundler.addAssetType('ext', require.resolve('./MyAsset'))
  bundler.addPackager('foo', require.resolve('./MyPackager'))
}

Opublikuj gotową paczkę na npm używając nazwy z prefiksem parcel-plugin-, a zostanie ona automatycznie wykryta i załadowana jak opisano poniżej.

Używanie Wtyczek

Używanie wtyczek w Parcel nie może być prostsze. Wszystko co musisz zrobić to zainstalować je i zapisać do pliku package.json. Wtyczki powinny mieć nazwy z prefiksem parcel-plugin-, np. parcel-plugin-foo. Jakiekolwiek zależności w package.json z tym prefiksem będą automatycznie załadowane podczas inicjalizacji.

Help us improve the docs

If something is missing or not entirely clear, please file an issue on the website repository or edit this page.